Spotkanie autorskie z Dariuszem Łaskim Członkiem PTF Fcztery

Piotrkowskie Towarzystwo Fotograficzne Fcztery oraz Ośrodek Działań Artystycznych w Piotrkowie Trybunalskim serdecznie zapraszają na spotkanie autorskie z artystą fotografikiem Dariuszem Łaskim, które odbędzie się 11.04.2015 o godzinie 15:00 w Ośrodku Działań Artystycznych w Piotrkowie Trybunalskim ul. Dąbrowskiego 5. Tematem spotkania będzie fotografia Aktu. Jest to kolejne wydarzenie w ramach Piotrkowskiego Miesiąca Fotografii 2015.

fot. Dariusz Łaski

Poniżej prezentujemy notkę biograficzną autora Dariusza Łskiego.

Dariusz Łaski – artysta-fotografik, członek rzeczywisty Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej – a z zawodu inżynier środowiska i budownictwa wodnego. Mieszka w Piotrkowie Trybunalskim.

Fotografowaniem ( z różnym skutkiem i o różnej hierarchii potrzeb ) zajmuje się od 1972 r.
W zrozumieniu arkan fotochemii pomogła szkolna pracownia fotograficzna działająca przy Zespole Szkół Chemiczno – Mechanicznych Nr. 2 w Gliwicach.
Cała reszta wiedzy powstała w wyniku podglądania pracy starszych kolegów, dostępnej literatury i prasy oraz własnej pracy.

Współtwórca ( wraz z Cz. Abratkiewiczem, J. Kańskim i J. Szewczykiem ) Piotrkowskiego Towarzystwa Fotograficznego „ Fcztery ” ( 1993 rok ).
Pełnione funkcje : Sekretarz Towarzystwa (1993 -2005), Wiceprezes ds. Artystycznych (2005- 2014) a obecnie SekretarzTowarzystwa. Od początku działalności – dokumentalista stowarzyszenia.

Członek Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego od 2005 roku.

Pomysłodawca, współtwórca i uczestnik około 28-u plenerów fotograficznych ( stowarzysze-niowych, wewnętrznych, regionalnych, ogólnopolskich i międzynarodowych).
Współtwórca i orędownik ( wraz z J. Szewczykiem ) idei fotografii bez podziałów i granic
( projekt : Międzynarodowe, Plenerowe Spotkania Fotograficzne Wschód – Zachód – od 2007 roku ).
Pomysłodawca i współorganizator ( wraz z MOK w Piotrkowie Trybunalskim) programu pn „Wyciągamy dzieci z bramy – bliżej natury” – edukacja ekologiczno-artystyczna dla dzieci i młodzieży oraz warsztatów fotograficznych pn „PET- ociarnia 2010”.

Autor około 58-u indywidualnych i zbiorowych wystaw fotograficznych w Polsce i zagranicą ( Niemcy, Czechy, Ukraina, Słowacja, Francja ).

Publikacje w prasie ogólnopolskiej ( FOTO, FOTOKURIER ) oraz albumach o tematyce przyrodniczo-ekologicznej (Parki Krajobrazowe Ziemi Piotrkowskiej, Pilica-piękno zagrożone, Krajobrazy znad Pilicy ).
Tekstowe opracowania tematyczne do : wydawnictw albumowych ( m. in do I, II i III edycji
Międzynarodowych, Plenerowych Spotkań Fotograficznych Wschód – Zachód ), czasopism (FOTOKURIER, FOTOAKT ), wystawienniczych i internetowej strony Towarzystwa.
Prace fotograficzne w zbiorach placówek muzealnych i jednostek oświatowo-kulturalnych (m.in Kielce, Starachowice, Piotrków Tryb, Sieradz, Zilina ).

Ulubione tematyki : krajobraz, architektura, detal i struktury.

Najbardziej fascynująca w fotografii jest możliwość zatrzymania to co najbardziej ulotne, niepowtarzalne i nieodwracalne – czas. W zgiełku i pośpiechu życia codziennego, natłoku obowiązków, powodzi mniej lub bardziej ważnych informacji, dostrzeganie piękna w rzeczach powszechnych i oczywistych stanowi nie lada wezwanie.
Dzięki specyficznym cechom medium jakim jest fotografia, w ułamku sekundy to piękno może być trwale zarejestrowane.

Ta cecha była kluczowa dla wyboru narzędzi i sposobu rejestracji, którymi to fotografik posługuje się do dnia dzisiejszego zrywając ostatecznie ćwierć wieku temu ostatnie nici łączące go z filmem i rysunkiem.

Artysta nie przykłada specjalnej uwagi do zmian w kierunkach i trendach pojawiające się co jakiś czas w sztuce. Nie goni modnych wzorców. Czas w tym wypadku jest najlepszym probierzem wartości a twierdzenie wydaje się prawdziwe i sprawdzone w odniesieniu do obecnych trendów, mód i stylistyk, które kształtują oblicze współczesnej fotografii polskiej.
Jak sam przyznaje -traktuje to poniekąd jak modę : rano się pojawia a wieczorem już znika.

Odrzuca koniunkturalizm, który to jest niezgodny z jego zasadami na rzecz poszukiwań wartości i klimatów najprostszych w odbiorze przy zastosowaniu środków wypowiedzi nie będących w sprzeczności z nadrzędną ideą dokumentacyjną.

Świadomie stosuje podporządkowanie wszystkich elementów obrazu przyjętej koncepcji, eliminując przedmioty zbędne, zakłócające ład i harmonię kompozycyjną fotografii.
Stara się jak największą uwagę poświęcić opisowi subtelności i niuansom światłocieniowym dla osiągnięcia niezbędnej syntezy w detalach, uwypuklenia struktur i faktur przedstawianych na fotografii obiektów i osób.
Dariusz Łaski – artysta-fotografik, członek rzeczywisty Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej – a z zawodu inżynier środowiska i budownictwa wodnego. Mieszka w Piotrkowie Trybunalskim.

Fotografowaniem ( z różnym skutkiem i o różnej hierarchii potrzeb ) zajmuje się od 1972 r.
W zrozumieniu arkan fotochemii pomogła szkolna pracownia fotograficzna działająca przy Zespole Szkół Chemiczno – Mechanicznych Nr. 2 w Gliwicach.
Cała reszta wiedzy powstała w wyniku podglądania pracy starszych kolegów, dostępnej literatury i prasy oraz własnej pracy.

Współtwórca ( wraz z Cz. Abratkiewiczem, J. Kańskim i J. Szewczykiem ) Piotrkowskiego Towarzystwa Fotograficznego „ Fcztery ” ( 1993 rok ).
Pełnione funkcje : Sekretarz Towarzystwa (1993 -2005), Wiceprezes ds. Artystycznych (2005- 2014) a obecnie SekretarzTowarzystwa. Od początku działalności – dokumentalista stowarzyszenia.

Członek Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego od 2005 roku.

Pomysłodawca, współtwórca i uczestnik około 28-u plenerów fotograficznych ( stowarzysze-niowych, wewnętrznych, regionalnych, ogólnopolskich i międzynarodowych).
Współtwórca i orędownik ( wraz z J. Szewczykiem ) idei fotografii bez podziałów i granic
( projekt : Międzynarodowe, Plenerowe Spotkania Fotograficzne Wschód – Zachód – od 2007 roku ).
Pomysłodawca i współorganizator ( wraz z MOK w Piotrkowie Trybunalskim) programu pn „Wyciągamy dzieci z bramy – bliżej natury” – edukacja ekologiczno-artystyczna dla dzieci i młodzieży oraz warsztatów fotograficznych pn „PET- ociarnia 2010”.

Autor około 58-u indywidualnych i zbiorowych wystaw fotograficznych w Polsce i zagranicą ( Niemcy, Czechy, Ukraina, Słowacja, Francja ).

Publikacje w prasie ogólnopolskiej ( FOTO, FOTOKURIER ) oraz albumach o tematyce przyrodniczo-ekologicznej (Parki Krajobrazowe Ziemi Piotrkowskiej, Pilica-piękno zagrożone, Krajobrazy znad Pilicy ).
Tekstowe opracowania tematyczne do : wydawnictw albumowych ( m. in do I, II i III edycji
Międzynarodowych, Plenerowych Spotkań Fotograficznych Wschód – Zachód ), czasopism (FOTOKURIER, FOTOAKT ), wystawienniczych i internetowej strony Towarzystwa.
Prace fotograficzne w zbiorach placówek muzealnych i jednostek oświatowo-kulturalnych (m.in Kielce, Starachowice, Piotrków Tryb, Sieradz, Zilina ).

Ulubione tematyki : krajobraz, architektura, detal i struktury.

Najbardziej fascynująca w fotografii jest możliwość zatrzymania to co najbardziej ulotne, niepowtarzalne i nieodwracalne – czas. W zgiełku i pośpiechu życia codziennego, natłoku obowiązków, powodzi mniej lub bardziej ważnych informacji, dostrzeganie piękna w rzeczach powszechnych i oczywistych stanowi nie lada wezwanie.
Dzięki specyficznym cechom medium jakim jest fotografia, w ułamku sekundy to piękno może być trwale zarejestrowane.

Ta cecha była kluczowa dla wyboru narzędzi i sposobu rejestracji, którymi to fotografik posługuje się do dnia dzisiejszego zrywając ostatecznie ćwierć wieku temu ostatnie nici łączące go z filmem i rysunkiem.

Artysta nie przykłada specjalnej uwagi do zmian w kierunkach i trendach pojawiające się co jakiś czas w sztuce. Nie goni modnych wzorców. Czas w tym wypadku jest najlepszym probierzem wartości a twierdzenie wydaje się prawdziwe i sprawdzone w odniesieniu do obecnych trendów, mód i stylistyk, które kształtują oblicze współczesnej fotografii polskiej.
Jak sam przyznaje -traktuje to poniekąd jak modę : rano się pojawia a wieczorem już znika.

Odrzuca koniunkturalizm, który to jest niezgodny z jego zasadami na rzecz poszukiwań wartości i klimatów najprostszych w odbiorze przy zastosowaniu środków wypowiedzi nie będących w sprzeczności z nadrzędną ideą dokumentacyjną.

Świadomie stosuje podporządkowanie wszystkich elementów obrazu przyjętej koncepcji, eliminując przedmioty zbędne, zakłócające ład i harmonię kompozycyjną fotografii.
Stara się jak największą uwagę poświęcić opisowi subtelności i niuansom światłocieniowym dla osiągnięcia niezbędnej syntezy w detalach, uwypuklenia struktur i faktur przedstawianych na fotografii obiektów i osób.